شهر نصرآباد

 

نصراباد جرقویه، شهری در بخش مرکزی جرقویه سفلی می‌ باشد که در جنوب شرقی شهر اصفهان قرار دارد. نصراباد جرقویه در 70 کیلومتری اصفهان در جنوب رشته کوه کلاه قاضی واقع شده است . قریب به 6176 نفر (سرشماری 1390) سکنه دارد . اهالی آن به دو دسته اهالی بومی و عشایر تقسیم می شوند که اکثریت جمعیت عشایر می باشند . دارای شهرداری ، بانک کشاورزی ، پست بانک ، مخابرات ، درمانگاه ، تعاونی روستایی و تعاونی عشایری می باشد . شغل غالب مردم کشاورزی و دامپروری می باشد.

شهر نصرآباد جرقویه تا دهه چهل شمسی روستایی پر رونق و آباد بوده است . قنات پر آبی داشته است که از حوضه آبخیز دشت مهیار شهرضا سرچشمه می گرفته است . در سال های آخر دهه 40 قنات می خشکد . بقایا و چاه های خشک قنات هنوز در اطراف شهر مشهود است . محصولات کشاورزی شهرشامل گندم و جو ، محصولات جالیزی (خربزه ، هندوانه ، طالبی و گرمک )و … می باشد . خربزه شیرینی در مزارع شهر حاصل می شود و سالیانه صد ها تن خربزه و محصولات جالیزی دیگر به بازارهای اصفهان و شهرضا عرضه می گردد. در دهه 1350 پس از خشک شدن قنات و بیکاری سکنه ، بسیاری از مردم روستا را ترک و به شهرهای اصفهان و تهران مهاجرت کردند . تقریبا روستا در حال خالی شدن از سکنه بود که انقلاب ایران بوقوع پیوست

 

در سال 1357 مردم در فاصله دوران برزخ تغییر حکومت و عدم کنترل دولت مرکزی ده ها حلقه چاه عمیق در بیابان های اطراف روستا حفر نمودند ( امری که به دستور دولت وقت و نیز سازمان محیط زیست ممنوع بود ) و کشاورزی را رونق دادند . اما این کار باعث عمیق تر شدن سفره های آب زیر زمینی گردید و زارعان تقریبا هرساله بر عمق چاه ها افزودند . نتیجتاً سفره های آب زیر زمینی که در عمق 20 متری جریان داشت امروزه به عمق 150 متری زمین رسیده است . بعدها با تثبیت دولت مرکزی اداره آبیاری و وزارت کشاورزی و محیط زیست بتدریج مزارع احداثی را مدیریت نموده و با اخذ پول به صاحبان مزارع مجوز و پروانه دادند و برخی از مزارع هم اینک دارای سند ملکی صادره از سازمان ثبت املاک می باشد . وزارت جهاد کشاورزی اینک بر مزارع نظارت می نماید و از حفر بدون مجوز حتی المقدور ممانعت می نماید .