کنفرانس های مرتبط با گردشگری
مطالب برتر
یکی از حکام معروف ایالت کومش در زمان غزنویان امیر اجل بختیار بن‌محمد معروف به ابوحرب بختیار بود که بانی منار مسجد جامع سمنان و بقعه پیر علمدار کرمان بود.سمنان در دوران مغول همچون سایر نقاط ایران از حملات در امان نماند و متحمل خسارات فراوان شد.
مراکز تاریخی و باستانی
برج چهل دختران: در اواسط خیابان حکیم الهی و بر سر راه شهر به محلات ثلاث برج کهنه و قدیمی و نیمه مخروبه ای وجود دارد که به نام برج چهل دختر یا چهل دختران نامیده میشود.
وجه تسمیه این برج چنین است که مردم معتقد برج مذکور را چهل دختر که دست از تعلقات دنیوی کشیده و تارک دنیا شده بودند با گل و خشت ساخته اند.
قدر مسلم این است که تاریخ بنای برج با آتشکده به زمان قبل از اسلام بر می‌گردد.
همانطور که از نام کوشمغان و زاوغان که در نزدیکی برج قرار دارد برمی‌آید و با توجه به مقام مغ که پیشوای زردشتیان بود می‌توان اطمینان‌داشت که برج مذکور زمانی آتشکده و یکی از اماکن متبرکه زردشتیان بوده است.این بنا به صورت برج هشت ضلعی است که هر ضلع آن در خارج 4.5 و در داخل 2.80 متر است ،ارتفاع برج در بعضی قسمت‌ها 10 متر و در قسمت‌های نسبتا سالم دیگر به دوازده متر می‌رسد ضخامت دیوار تقریبا 50 تا 60 سانتیمتر است.
دروازه ارگ سمنان: یکی از آثار تاریخی و با ارزش و زیبای سمنان , دروازه ارگ، بازمانده هنر دوران قاجار است که در تقاطع خیابان‌های آیت الله طالقانی و شیخ فضل الله نوری واقع شده است.دروازه ارگ در گذشته درِ شمالی ارگ دولتی بود که هنگام تخریب ارگ به سبب شکایت فرهنگ دوستان و پیگیری آنان از ویرانی این دروازه جلوگیری به عمل آمد.
دروازه ارگ د رزمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار و حکومت انوشیروان میرزا ضیاء الدوله فرزند محمد رحیم میرزا پسر دهم عباس میرزا نایب السلطنه که از سال 1300 تا 1305 هجری حاکم ایالت قومس بود بنا شد.این دروازه دو نمای شمالی و جنوبی دارد که نمای شمالی آن به مراتب زیباتر از نمای جنوبی آن است.
دروازه جنوبی ارگ سمنان: این دروازه در زمان ناصرالدین شاه ساخته شد و در محل ساختمان شهربانی واقع شده بود که دروازه جنوبی ارگ دولتی را تشکیل می‌داد. ساختمان بالای دروازه جنوبی در دو طبقه ساخته شده است.در طرفین راهروی طبقه اول اتاق‌ها قرار دارند. در طبقه بالا نیز سه اتاق شمالی و جنوبی وجود دارد . در ماه مبارک رمضان به عنوان نقاره خانه از این ایوان استفاده می شد و مدتی هم هنگ ژاندارمری سمنان در ارگ مستقر بود.
ارگ علاء: ارگ علاء در 9 کیلومتری جنوب شرقی سمنان و کنار جاده سمنان به پایگاه هوایی در بخش علاء واقع شده است و یکی از آثار تاریخی اواسط قاجاریه به شمار می‌رود که به ثبت آثار تاریخی رسیده است.مساحت تقریبی آن در حدود 100 متر و دارای زیربنایی در حدود 120 متر است . ارتفاع آن حدود 4.5 مترکه با اضافه شدن طبقه دوم به حدود 8 متر می رسد . بنای ارگ به شکل شش ضلعی و ساختمان آن در دو طبقه ساخته شده است که ظاهرا محل حکومت محلی نیز بود.
دارالحکومه سمنان: این بنا در جنوب شهر و در میدان ابوذر غفاری (پاچنار) واقع شده است. بنای دارالحکومه را به دوره فتحعلی شاه قاجار و پیش از زمان حکومت حاجی بهمن میرزا بهاء الدوله پسر فتحعلی شاه در سمنان نسبت می‌دهند.قبل از اینکه ساختمان ارگ دولتی سمنان در شمال شهر احداث شود، دارالحکومه سمنان در جنوب شهر و در همین بنا که امروز به خانه کلانتر معروف است، مستقر بود.
شکارگاه ملاده (خانه ابراهیم‌خان): در روستای سرسبز و خوش آب و هوای ملاده (در حدود 70 کیلومتری شمال سمنان) دو عمارت بزرگ و باستانی و زیبا وجود دارد که در دو سمت شرق و غرب به فاصله حدود 50 متر به موازات یکدیگر قرار گرفته اند.مصالح اصلی بنا، خشت و آجر و نمای آن آجر و گچ است . هر یک از این دو نوع ساختمان دو طبقه و دارای تعداد زیادی اتاق و راهروی مربوط به اتاق‌ها و طبقه فوقانی است . معماری ساختمان‌های مذکور بسیار زیباست.
مناره سلجوقیان سمنان: این مناره که در زمرة زیباترین مناره‌های تاریخی دوره سلجوقی است، در گوشة شمالشرقی مسجد جامع سمنان و در کنار شبستان شرقی واقع شده و به منار مسجد جامع نیز معروف است.ارتفاع منار کنونی از سطح قاعده 31.20 متر و از روی بام 25.75 متر است که به علت وجود شبستان شرقی در پای منار 5.5 متر ، قسمت تحتانی آن دیده نمی‌شود. محیط مناره همجوار بام مسجد بیش از پنج متر است.
مراکز تاریخی و باستانی
برج چهل دختران: در اواسط خیابان حکیم الهی و بر سر راه شهر به محلات ثلاث برج کهنه و قدیمی و نیمه مخروبه ای وجود دارد که به نام برج چهل دختر یا چهل دختران نامیده میشود.
وجه تسمیه این برج چنین است که مردم معتقد برج مذکور را چهل دختر که دست از تعلقات دنیوی کشیده و تارک دنیا شده بودند با گل و خشت ساخته اند.
قدر مسلم این است که تاریخ بنای برج با آتشکده به زمان قبل از اسلام بر می‌گردد.
همانطور که از نام کوشمغان و زاوغان که در نزدیکی برج قرار دارد برمی‌آید و با توجه به مقام مغ که پیشوای زردشتیان بود می‌توان اطمینان‌داشت که برج مذکور زمانی آتشکده و یکی از اماکن متبرکه زردشتیان بوده است.این بنا به صورت برج هشت ضلعی است که هر ضلع آن در خارج 4.5 و در داخل 2.80 متر است ،ارتفاع برج در بعضی قسمت‌ها 10 متر و در قسمت‌های نسبتا سالم دیگر به دوازده متر می‌رسد ضخامت دیوار تقریبا 50 تا 60 سانتیمتر است.
دروازه ارگ سمنان: یکی از آثار تاریخی و با ارزش و زیبای سمنان , دروازه ارگ، بازمانده هنر دوران قاجار است که در تقاطع خیابان‌های آیت الله طالقانی و شیخ فضل الله نوری واقع شده است.دروازه ارگ در گذشته درِ شمالی ارگ دولتی بود که هنگام تخریب ارگ به سبب شکایت فرهنگ دوستان و پیگیری آنان از ویرانی این دروازه جلوگیری به عمل آمد.
دروازه ارگ د رزمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار و حکومت انوشیروان میرزا ضیاء الدوله فرزند محمد رحیم میرزا پسر دهم عباس میرزا نایب السلطنه که از سال 1300 تا 1305 هجری حاکم ایالت قومس بود بنا شد.این دروازه دو نمای شمالی و جنوبی دارد که نمای شمالی آن به مراتب زیباتر از نمای جنوبی آن است.
دروازه جنوبی ارگ سمنان: این دروازه در زمان ناصرالدین شاه ساخته شد و در محل ساختمان شهربانی واقع شده بود که دروازه جنوبی ارگ دولتی را تشکیل می‌داد. ساختمان بالای دروازه جنوبی در دو طبقه ساخته شده است.در طرفین راهروی طبقه اول اتاق‌ها قرار دارند. در طبقه بالا نیز سه اتاق شمالی و جنوبی وجود دارد . در ماه مبارک رمضان به عنوان نقاره خانه از این ایوان استفاده می شد و مدتی هم هنگ ژاندارمری سمنان در ارگ مستقر بود.
ارگ علاء: ارگ علاء در 9 کیلومتری جنوب شرقی سمنان و کنار جاده سمنان به پایگاه هوایی در بخش علاء واقع شده است و یکی از آثار تاریخی اواسط قاجاریه به شمار می‌رود که به ثبت آثار تاریخی رسیده است.مساحت تقریبی آن در حدود 100 متر و دارای زیربنایی در حدود 120 متر است . ارتفاع آن حدود 4.5 مترکه با اضافه شدن طبقه دوم به حدود 8 متر می رسد . بنای ارگ به شکل شش ضلعی و ساختمان آن در دو طبقه ساخته شده است که ظاهرا محل حکومت محلی نیز بود.
دارالحکومه سمنان: این بنا در جنوب شهر و در میدان ابوذر غفاری (پاچنار) واقع شده است. بنای دارالحکومه را به دوره فتحعلی شاه قاجار و پیش از زمان حکومت حاجی بهمن میرزا بهاء الدوله پسر فتحعلی شاه در سمنان نسبت می‌دهند.قبل از اینکه ساختمان ارگ دولتی سمنان در شمال شهر احداث شود، دارالحکومه سمنان در جنوب شهر و در همین بنا که امروز به خانه کلانتر معروف است، مستقر بود.
شکارگاه ملاده (خانه ابراهیم‌خان): در روستای سرسبز و خوش آب و هوای ملاده (در حدود 70 کیلومتری شمال سمنان) دو عمارت بزرگ و باستانی و زیبا وجود دارد که در دو سمت شرق و غرب به فاصله حدود 50 متر به موازات یکدیگر قرار گرفته اند.مصالح اصلی بنا، خشت و آجر و نمای آن آجر و گچ است . هر یک از این دو نوع ساختمان دو طبقه و دارای تعداد زیادی اتاق و راهروی مربوط به اتاق‌ها و طبقه فوقانی است . معماری ساختمان‌های مذکور بسیار زیباست.
مناره سلجوقیان سمنان: این مناره که در زمرة زیباترین مناره‌های تاریخی دوره سلجوقی است، در گوشة شمالشرقی مسجد جامع سمنان و در کنار شبستان شرقی واقع شده و به منار مسجد جامع نیز معروف است.ارتفاع منار کنونی از سطح قاعده 31.20 متر و از روی بام 25.75 متر است که به علت وجود شبستان شرقی در پای منار 5.5 متر ، قسمت تحتانی آن دیده نمی‌شود. محیط مناره همجوار بام مسجد بیش از پنج متر است.
آرامگاه شیخ علاء الدوله سمنانی: این ساختمان واقع در روستای صوفی آباد سمنان، در آغاز بنایی رفیع و با عظمت بود که بدستور عمادالدین جمال الدین عبدالوهاب وزیر سلطان محمد خدا بنده از خشت خام ساخته شد، سپس خانقاهی برآن افزود و در آنجا به ریاضت پرداخت و پس از مرگ در آنجا به خاک سپرده شد.بنای خانقاه و آرامگاه این عارف مشهور که بازماندة معماری اواخر قرن هشتم است به علت نداشتن استحکام و بی‌‌توجهی روبه ویرانی نهاد، به طوری که به جز دو ستون ایوان بقیة بنا منهدم شد .
مقبره پیرنجم‌الدین: این مقبره منسوب به پیر نجم الدین دادبخش یا تاج بخش در گورستانی به همین نام در سمنان واقع شده است.از شجره نامة مدفون این آرامگاه اطلاع صحیحی در دست نیست، ولی عده ای وی را یکی از سرداران ملی سمنان در حملة مغول می دانند.مقبره پیر نجم الدین که یکی از آثار دوره مغول است، شامل ایوان، حرم و گنبد است و به علت اینکه قبلا در وسط گورستان قرار داشته و حالا در خیابان می‌باشد، صحن ندارد.
آرامگاه حکیم الهی: آرامگاه این حکیم در نزدیکی میدان امام خمینی (ره) سمنان و در کنار خیابان حکیم الهی مقابل دبیرستان دهخدا واقع شده و مدفن یکی از چهره های تابناک فلسفه و حکمت و یکی از مفاخر گرانمایه سمنان است. بنای آرامگاه را ایوان و چند سالن و اتاق تودرتو تشکیل می‌دهد.بر پیشانی ایوان که مشرف به خیابان است و حدود پنج متر ارتفاع دارد کتیبه ای از جنس کاشی قرار گرفته است. حکیم الهی در رمضان 1243 متولد و در ربیع الاول 1323 فوت کرد. آرامگاه مذکور با تلاش پسرش حاج عبدالجواد الهی در سال 1321 شمسی بنا شد.
آرامگاه فانی: این آرامگاه در حدود صد متر با آرامگاه پیرنجم الدین فاصله دارد و مقبره ای زیبا از شاعری وارسته بنام فانی سمنانی و همچنین سید ابوطالب حسنی،ْ سردار ملی سمنان در نهضت مشروطه قرار دارد.این آرامگاه به دلیل قدمت کم آن، جزو آثار تاریخی به شمار نمی آید . ولی از آنجا که مزار یکی از شاعران به نام است و نیز دارای نمایی جالب است از نقاط دیدنی سمنان محسوب میشود . آرامگاه فانی شامل گنبد و حرم و صحن و فاقد ایوان می‌باشد.نمای خارجی به صورت مکعب مستطیل آجری می باشد که دو در اصلی طرفین بنا، حیاط را به بیرون متصل میکند.
مقبره درویش محمد: در قسمت شمالغربی سمنان و در روستایی به نام مومن آباد بین راه شوسه سمنان به فیروزکوه مقبره ای به نام درویش محمد وجود دارد. از تاریخ فوت و دفن این آرامگاه اطلاع درستی در دست نیست.ولی گفته شده که وی یکی از عارفان قرن هشتم و از پیروان عارف بزرگ وار شیخ علاءالدوله سمنانی بوده، برخی نیز می گویند که مقبره تقی الدین علی دوستی سمنانی شاگرد معروف شیخ است.درویش محمد به علت وارستگی و کرامتی که داشت مورد توجه و احترام مردم سمنان و نواحی آن بود و به همین جهت، درویش مومن‌آباد نیز نامیده شده است.
قلعه‌های سارو: در 10 کیلومتری شمالشرقی سمنان در نقطه ای کوهستانی به نام سارو آثار دو قلعه بسیار محکم و تسخیر ناپذیر موجود است که طرز ساختمان و انتخاب محل بنای آنها قابل توجه و درخور تحقیق است. این قلعه ها در دو طرف کلاته یا مزرعه سارو که چشمه ساری زیبا است واقع شده اند.قلعه شمالی بر اثر گذشت زمان و بروز سوانح طبیعی و خرابکاری افراد گنج یاب تا اندازه ای ویران شده و خالی از سکنه است ولی اسکلت محکم آن ابهت خاصی به این دره بخشیده است.
قلعه کوشمغان: در سه کیلومتری غرب سمنان سه محله وجود دارد که در حال حاضر به نام های کوشمغان، زاواغان و کدیور خوانده می‌شوند و مجموع این سه محله را نیز محلات ثلاث می‌نامند.
با توجه به آثار موجود، محله‌های مذکور از محله های بسیار کهن سمنان محسوب می‌شوند. نام اصلی کوشمغان کوشک مغان بود که براثر کثرت استعمال کوشمغان شده است.در این محله قلعه قدیمی ویرانی وجود دارد که در گذشته خندقی نیز در اطراف آن وجود داشت و مردم با استفاده از تخته پل وارد قلعه می‌شدند. در قلعه که از گذشته باقی مانده یکپارچه از سنگ است.
مقبره پیرنجم‌الدین: این مقبره منسوب به پیر نجم الدین دادبخش یا تاج بخش در گورستانی به همین نام در سمنان واقع شده است.از شجره نامة مدفون این آرامگاه اطلاع صحیحی در دست نیست، ولی عده ای وی را یکی از سرداران ملی سمنان در حملة مغول می دانند.مقبره پیر نجم الدین که یکی از آثار دوره مغول است، شامل ایوان، حرم و گنبد است و به علت اینکه قبلا در وسط گورستان قرار داشته و حالا در خیابان می‌باشد، صحن ندارد.
آرامگاه حکیم الهی: آرامگاه این حکیم در نزدیکی میدان امام خمینی (ره) سمنان و در کنار خیابان حکیم الهی مقابل دبیرستان دهخدا واقع شده و مدفن یکی از چهره های تابناک فلسفه و حکمت و یکی از مفاخر گرانمایه سمنان است. بنای آرامگاه را ایوان و چند سالن و اتاق تودرتو تشکیل می‌دهد.بر پیشانی ایوان که مشرف به خیابان است و حدود پنج متر ارتفاع دارد کتیبه ای از جنس کاشی قرار گرفته است. حکیم الهی در رمضان 1243 متولد و در ربیع الاول 1323 فوت کرد. آرامگاه مذکور با تلاش پسرش حاج عبدالجواد الهی در سال 1321 شمسی بنا شد.
آرامگاه فانی: این آرامگاه در حدود صد متر با آرامگاه پیرنجم الدین فاصله دارد و مقبره ای زیبا از شاعری وارسته بنام فانی سمنانی و همچنین سید ابوطالب حسنی،ْ سردار ملی سمنان در نهضت مشروطه قرار دارد.این آرامگاه به دلیل قدمت کم آن، جزو آثار تاریخی به شمار نمی آید . ولی از آنجا که مزار یکی از شاعران به نام است و نیز دارای نمایی جالب است از نقاط دیدنی سمنان محسوب میشود . آرامگاه فانی شامل گنبد و حرم و صحن و فاقد ایوان می‌باشد.نمای خارجی به صورت مکعب مستطیل آجری می باشد که دو در اصلی طرفین بنا، حیاط را به بیرون متصل میکند.
مقبره درویش محمد: در قسمت شمالغربی سمنان و در روستایی به نام مومن آباد بین راه شوسه سمنان به فیروزکوه مقبره ای به نام درویش محمد وجود دارد. از تاریخ فوت و دفن این آرامگاه اطلاع درستی در دست نیست.ولی گفته شده که وی یکی از عارفان قرن هشتم و از پیروان عارف بزرگ وار شیخ علاءالدوله سمنانی بوده، برخی نیز می گویند که مقبره تقی الدین علی دوستی سمنانی شاگرد معروف شیخ است.درویش محمد به علت وارستگی و کرامتی که داشت مورد توجه و احترام مردم سمنان و نواحی آن بود و به همین جهت، درویش مومن‌آباد نیز نامیده شده است.
قلعه‌های سارو: در 10 کیلومتری شمالشرقی سمنان در نقطه ای کوهستانی به نام سارو آثار دو قلعه بسیار محکم و تسخیر ناپذیر موجود است که طرز ساختمان و انتخاب محل بنای آنها قابل توجه و درخور تحقیق است. این قلعه ها در دو طرف کلاته یا مزرعه سارو که چشمه ساری زیبا است واقع شده اند.قلعه شمالی بر اثر گذشت زمان و بروز سوانح طبیعی و خرابکاری افراد گنج یاب تا اندازه ای ویران شده و خالی از سکنه است ولی اسکلت محکم آن ابهت خاصی به این دره بخشیده است.
قلعه کوشمغان: در سه کیلومتری غرب سمنان سه محله وجود دارد که در حال حاضر به نام های کوشمغان، زاواغان و کدیور خوانده می‌شوند و مجموع این سه محله را نیز محلات ثلاث می‌نامند.
با توجه به آثار موجود، محله‌های مذکور از محله های بسیار کهن سمنان محسوب می‌شوند. نام اصلی کوشمغان کوشک مغان بود که براثر کثرت استعمال کوشمغان شده است.در این محله قلعه قدیمی ویرانی وجود دارد که در گذشته خندقی نیز در اطراف آن وجود داشت و مردم با استفاده از تخته پل وارد قلعه می‌شدند. در قلعه که از گذشته باقی مانده یکپارچه از سنگ است.
قلعه لاسگرد: در بین بقعه سیدرضا و شمال کاروانسرای شاه عباسی لاسگرد، یکی از معروفترین قلعه های سمنان به نام دژ لاسگرد وجود دارد که با توجه به سرحدی بودن قریه لاسگرد در دوران قبل از اسلام به ویژه در زمان اشکانیان، احتمال می‌رود این قلعه در زمان اشکانیان بنا شده باشد.
این قلعه مستحکم که با خشت های خام بزرگ ساخته شده تا اواسط دوره قاجاریه پابرجا بود و پس از این تاریخ روبه ویرانی نهاد. آنچه اکنون از این قلعه عظیم مانده گذرگاهای زیرزمینی سه طبقه ای است که همه به یکدیگر راه دارند.
قلعه پاچنار: در جنوب غربی میدان ابوذر و در محله اسفنجان سمنان آثار دو قلعه پر ابهت و قدیمی به چشم میخورد که به قلعه های پاچنار معروف هستند.
این قلعه ها به صورت دژهای دوران باستان ساخته شده بودند و از زمره قلعه‌های بسیار مهم نظامی و دفاعی شهرستان به شمار می‌رفتند. بعضی‌ها قدمت و تاریخ بنای این قلعه‌ها را به دوران طاهریان نسبت می‌دهند.میدان باستانی دلازیان(چشمه شیخ): این میدان در هشت کیلومتری جنوب شرقی شهر سمنان و در پانصد متری خم رودخانه گیناب واقع شده است در انتهای اراضی کشاورزی نمای هشت تپه نزدیک به هم دیده میشود هرچند جاگیری تپه ها در کنار هم شکل هندسی ویژه‌ای ندارد اما از هر سو که بدان‌ها بنگریم همواره هشت برجستگی از دور پیداست.
بلندی این تپه‌ها یکسان نیست. ولی تفاوت زیادی هم ندارند. فاصله بین دامنه های پست تپه جنوبی تا دامنه های پایین تپه شمالی بالغ بر230 متر و فاصله مشابه تپه شرقی تا تپه غربی معادل 300 متر است. وسعت دامنه های هر یک از تپه ها متفاوت است و تپه های کوچکتر نیز دامنه و کنار تپه های بلند جای دارند.
تپه تاریخی ناسار (نوحصار): این تپه در سه کیلومتری شرق شهر سمنان و در پنج کیلومتری جنوب راه شوسه آن واقع شده است. در مورد وجه تسمیه آن عقیده بر این است که نام ناسار در اصل نو حصار بوده و در اثر مرور زمان به ناسار تبدیل شده است.
آثار باقی مانده این شهر به صورت تل بزرگی در شمال شرقی ناسار فعلی مشاهده میشود. در حفاری‌هایی که سالیان قبل در این تپه به عمل آمد، اشیای فراوانی کشف شد. از قراین چنین بر می‌آید که بنای این شهر در حمله‌های اقوام مهاجم نابود شده و قریه ناسار کنونی در کنار خرابه‌های آن بنا شده و لذا به نوحصار یا حصار نو معروف شده‌است.
حمام پهنه و گرمابه حضرت: حمامِ پهنه یکی از آثار قدیمی و ارزشمند سمنان است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است . این حمام که در گوشة شمال غربیِ تکیة پهنة سمنان، بینِ مسجدِ جامع و مسجدِ امام خمینی ( ره ) و امامزاده یحیی قرار گرفته و در سال 856هجری قمری،در زمانِ سلطنتِ ابوالقاسم بابرخان، پادشاهِ تیموری و به دستورِ وزیرِ وی، خواجه غیاث الدین بهرام سمنانی ساخته شده است.
حمام ناسار: این حمام در بازار عمومی شهر سمنان و جنوب شرقی تکیه ناسار واقع شده است و قریب سه قرن قدمت دارد و یکی از بناهای دوره صفویه است. این بنا در سال 1118 هجری در زمان شاه عباس به همت حاجی‌الحرمین آقا ملکی ساخته شد.
بر بالای سر در کوچک حمام که به وسیله راهروی طویل و به سربینه متصل میشود سنگ نبشته ای به ابعاد 30 در 20 سانتی متر به رنگ سیاه وجود دارد که نام سازندگان آن را نوشته است.
حمام قلی: این حمام در خیابان امام خمینی سمنان پشت هتل کومش در کوچه معروف به ملاقزوینی واقع شده‌است. در این حمام کتیبه‌ای که حاکی از تاریخ بنای اولیه آن باشد وجود ندارد اما عده ای تاریخ بنای آن را با آب انبار مقابل بنا هم‌زمان می‌دانند و اگر چنین باشد می‌توان این حمام را در زمره یکی از آثار قرن دهم به‌شمار آورد.
حمام نخست: این حمام در ابتدای بازار عمومی سمنان و در کنار خیابان شهداء قرار دارد که نسبت به حمام‌های دیگر سمنان جدید است. این حمام دارای سه بخش سربینه، گرمخانه و خزانه و بیش از سه متر از کف خیابان مجاور پایین‌تر است. سر در اولیه حمام دارای کاشی کاری و کتیبه‌ای از کاشی قرمز است که تاریخ ساخت آن نوشته شده‌است.
کاروانسرای شاه عباسی سمنان: در خیابان استاد مطهری جنب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سمنان کاروانسرایی از دوره صفویه معروف به رباط شاه عباسی موجود است که به فرم چهار پلانی ساخته شده است حیاط کاروانسرا مستطیل شکل به طول 32.30 متر و عرض 26.5 متر است.دو ضلع شمالی و جنوبی رباط دارای دو ایوان هم اندازه و مشابه با قوس جناغی است و در طرفین هر ایوان شش ایوان کوچک با قوس های جناغی است که به اندازه نیم متر از سطح حیاط بلند تر است.
کاروانسرای شاه عباسی لاسگرد: در 36 کیلومتری سمنان و در قریه لاسگرد کاروانسرای آجری بسیار بزرگی از بناهای زمان شاه عباس اول صفوی قرار دارد. این کاروانسرا که در سمت جاده سمنان به تهران واقع شده دو ایوانی است و حیاطی وسیع دارد.طول حیاط از شمال به جنوب 36 متر و عرض آن از شرق به غرب 31.5 متر است که اطراف آن را 24 حجره احاطه نموده است که حجره ها با کمی اختلاف قرینه یکدیگرند. دو ایوان بزرگ در غرب و شرق رباط ساخته شده است که با درگاه کوتاه و چند پله به دالان های چهار گانه پشت مربوط می شود . سقف این ایوان تاق ضربی بزرگی است که تزئینات مربع شکل تودرتو دارد.
کاروانسرای شاه سلیمانی آهوان: این کاروانسرا که در روستای آهوان، در 42 کیلومتری شرق سمنان واقع شده‌است، در سالِ 1097 هجری قمری در زمانِ شاه سلیمان صفوی، برای استراحت زایرین امام هشتم که از سمنان و آهوان به مشهد مقدس، مشرف می‌شدند، ساخته شد. اما به غلط، کاروانسرای شاه عباسی نام گرفت.کاروانسرای شاه سلیمانی آهوان، دارای حیاط وسیع مستطیل شکل، به طول 40 متر و عرض 32 متر، و چهار ایوانی است. جمعاً در اطراف حیاط 24 اتاق احداث شده است که ابعاد آنها به ترتیب 3.35 و 2.90 متر است.
آتشگاه سمنان: در محله اسفنجان سمنان آتشگاهی وجود داشت که تا سالیان قبل آثار ستون های ساختمان آن باقی بود این ستون ها در میان حصارهای سر به فلک کشیده متعلق به دوره های قبل از اسلام واقع بود.اصولا آتشکده و آتشگاه مربوط به دوره های قبل از اسلام است و از این نظرمی توان پی به قدمت محله اسفنجان و آتشگاه سمنان برد.
در حال حاضر خرابه هایی کوچک از منطقه آتشگاه باقی مانده است. دیوارهای کوتاه با تلی خاک نمایانگر دوره احداث این بنا است. این منطقه و اطراف آن هم اکنون با ساختن خانه‌های جدید، مسکونی شده و آثار باقی مانده آتشگاه نیز به تدریج در حال نابودی است.
جاذبه‌های طبیعی
رودخانه گل رودبار: این رودخانه از ارتفاعات شمال شهمیرزاد سرچشمه می گیرد و در نزدیکی بند مهدی شهربا دریافت شعبه های ده صوفیان و شهمیرزاد حوزه ای وسیع را مشروب مشروب میکند. در شمال روستای درجزین شعبی دیگر به آن متصل میشود که پس از گذشتن از غرب سمنان در دشت فرو می‌رود. حواشی بالادست این رودخانه گردشگاه‌های بهاری و تابستانی مناسبی دارند.
چشمه‌های آب مراد، آب قولنج، آبگرم و آبسرد: مجموعه این چشمه های معدنی آبگرم در بخش مهدی شهر و در شمال غربی سمنان به فاصله 21 کیلومتری این شهر قرار دارد. اطراف این چشمه‌ها را ارتفاعات در بر گرفته است. آب چشمه ها از دسته آب‌های کلروره سولفاته کلسیک و گوگردی است و در درمان بیماری های صفراوی، کلیه، کبد، نقرس، روماتیسم و درد مفاصل مؤثر است.
چشمه معدنی تلخاب: این چشمه در غرب سمنان و در شش کیلومتری شمالغربی روستای لاسجرد واقع شده است. تلخاب شامل دو چشمه است که محدوده‌ای استخری شکل را به وجود آورده که طول آن بیست متر و عرض آن دوازده متر است.
آب این چشمه تلخ و سرد است و مردم در فصل تابستان برای درمان سردرد، چشم درد یرقان، کهیر و رفع گرمی بدن به آنجا می‌روند.
چشمه آب معدنی شورآب: آب این چشمه از یک رشته قنات است که در شمال غربی شهر سرخه قرار دارد. مردم در فصل تابستان با پیمودن مسیر پنج کیلومتری از شهر سرخه به محل مظهر قنات شورآب می‌روند و در آن استحمام می‌کنند.این آب دارای گوگرد فراوان است که برای درمان سردرد و درد چشم استفاده میشود و نمی‌توان مدت زیادی در آن ماند زیرا گازهای زیادی که متصاعد میشود، سرگیجه‌آور است.
چشمه معدنی نمک‌دره: چشمه نمک دره یکی دیگر از چشمه هایی است که در شش کیلومتری جنوب شهر سرخه و در کنار روستای بیابانک قرار دارد.
آب این چشمه از گنبدهای نمکی جاری است و مردم برای استفاده از آن در چاله‌هایی که اطراف آن را لایه های ضخیم نمک پوشانده است، استحمام می‌کنند. میزان غلظت نمک آن به حدی است که به هیچ عنوان نمی‌توان سر را به زیر آب فرو برد. مردم معتقدند که آب چشمه نمک‌دره برای درمان دردکمر و دردپا مفید است.
چشمه شیخ(چشمه سر): این چشمه در شمال شهمیرزاد از شهرستان سمنان و در مسیر جاده شهمیرزاد – چاشم واقع است.
مقدار آبدهی آن 60-50 لیتر آب در ثانیه است که به مصرف باغات اطراف می‌رسد هرساله آب و هوای معتدل و مطبوع شهمیرزاد انبوهی از مسافران را از نقاط مختلف استان سمنان مازندران و تهران به سوی خود جذب می کند.این مکان برای ساکنان شهرستان سمنان کاملا شناخته شده است و مورد استفاده وسیع گردشگاهی است.
چشمه روزبه: این چشمه در شمالی ترین نقطه شهرستان سمنان بین استان سمنان و مازندران قرار دارد. میزان آبدهی چشمه مذکور به طور متوسط بر اساس آمارهای موجود در حدود 700 لیتر در ثانیه است ودارای آبی شفاف و بدون آلودگی است.این آب پس از گذشتن از تنگه روزبه به صورت رودخانه جاری میشود و پس از گذشتن از منطقه خطیر کوه به استان مازندران میریزد.
چشمه هوا خور سر: این چشمه در مناطق کوهستانی و سردسیر شمال غربی سمنان قرار دارد و راه ارتباطی آن از طریق جاده سمنان – فیروزکوه است.این منطقه پوشیده از ارتفاعات است و آب و هوایی سرد دارد و بارندگی آن بیشتر به صورت برف است که از اواسط پاییز تا اوایل بهار منطقه را می‌‌پوشاند. در این منطقه، سه چشمه وجود دارد که دو چشمه درکف دره و دیگری در دامنه آن واقع شده است.آب این سه چشمه در مجموع در حدود 70-80 لیتر درثانیه است . بخشی وسیع از زمین‌های کف این دره پوشیده از چمن است . علاوه براین سه چشمه، چشمه های دیگری نیز وجود دارد که میزان آبدهی آن ها کمتر است .کمی پایین تراز این چشمه ها استخر خاکی به وسعت تقریبی 150 متر وجود دارد که آب هر سه چشمه از یک طرف داخل آن می ریزد و از طرف دیگر آن خارج میشود .
چشمه جوین: این چشمه در 60 کیلومتری شمال غربی سمنان در فاصله هفت کیلومتری شمال روستای جوین قرار دارد. مقدار آبدهی آن 50 لیتر در ثانیه است که نیمی از آن به مصرف کشت و زرع و باغ‌های روستای مذکور می رسد و نیم دیگر آن از دسترس خارج میشود.
آب این چشمه که شفاف، گوارا و شیرین است با عبور از دره ای که در کنار روستاست منظره ای بدیع و جالب را بوجود می آورد. در فصل بهار و تابستان عده زیادی از مردم مازندران، سمنان و تهران به این روستا می‌آیند تا ضمن گذراندن اوقات فراغت و اشتغال در امور زراعی و باغداری از مواهب طبیعی نیز بهره ببرند.
چشمه امامزاده محمدزید: این چشمه در 56 کیلومتری شمال غربی سمنان و در آبادی امام زاده شاه زاده محمد زید واقع شده و آب آن بیشتر در فصل های بهار و تابستان به مصرف کشاورزی می‌رسد
ساکنان شهرستان سمنان به ویژه شهر سرخه در فصل تابستان برای گذراندن اوقات فراغت و زیارت بقعه متبرکه امام زاده شاه زاده محمد زید برای چند روزی هم که شده چادرهایی را در اطراف چشمه برپا می‌کنند و از طبیعت زیبا و هوای مطبوع و معتدل آن بهره می‌برند.
چشمه امامزاده عبدالله: این چشمه در قسمت شمالی روستای امامزاده عبدالله در شمال غربی شهر سمنان به فاصله 61 کیلومتری آن قرار دارد . 54 کیلومتر از این جاده آسفالته و هفت کیلومتر آن خاکی است . تعداد شش چشمه در دره این روستا وجود دارد که مجموعا 60-70 لیتر در ثانیه آبدهی دارند.
این منطقه کوهستانی دارای آب و هوای سرد در زمستان و معتدل در تابستان است. آب چشمه ها پس از خروج در بستر رودخانه جاری می شود و کمتر مورد استفاده کشاورزی قرار می‌گیرد. از مهمترین قابلیت‌های جهانگردی این منطقه می‌توان منظره دل انگیز آب و هوای معتدل و مطبوع در فصل تابستان و فضاهای طبیعی و زیبای چشمه ها نام برد.
غار دربند: بزرگترین غار استان است که در 21 کیلومتری شمال سمنان و سه کیلومتری جنوب شهمیرزاد واقع شده و مشرف بر دره سرسبز و خرم دربند است . این غار در کمرکش کوه سنگی زیبایی به نام لهرد روبه مشرق قرار دارد و دره وسیع و سرسبز دربند در زیر آن گسترده شده است.
مدخل غار به عرض 75/2 متر و ارتفاع آن 35/1 متر است .وضع داخلی غار نسبتا ساده و بدون پیچ و خم است . فضای غار به صورت تالاری بیضی شکل است به طول 91 متر که عریض ترین قسمت آن 36 متر و بلندترین نقطه، سقف آن، 20 متر است .
منطقه حفاظت شده پرور: این منطقه در شمال شهرستان سمنان واقع شده و مساحتی برابر با 37 هزار هکتار دارد . حیوانات عمده آن عبارتند از : کبک، کبک دری، تیهو ، باقرقره، یوزپلنگ، گرگ، شغال، کل بز، پلنگ، خرس، خوک، مرال و سمور. فصل شکار در این منطقه بین ماه‌های مهر تا اواخر دی است.
اماکن زیارتی و مذهبی
محراب مسجد روستای جوین: در روستای جوین (52 کیلومتری شمال غربی سمنان) در ضلع غربی داخل مسجد، محرابی کوچک وجود دارد که دارای قدمت بسیار است. البته سابقه محراب از خود مسجد فعلی بیشتر است. زیرا ساختمان قدیم مسجد را خراب کردند و مسجدی جدید به جای آن ساختند اما محراب مذکور دست نخورده و تقریبا سالم باقی ماند. اخیرا پایین دیوارهای طرفین محراب را تعمیر کرده اند و در نتیجه بخشی از پوشش معماری محراب خراب شده است. [آشنایی با مساجد]
مسجد امام خمینی(ره): این مسجد (سلطانی سابق) در مرکز شهر سمنان واقع شده و یکی از مهمترین و زیباترین بناهای تاریخی و مهم سمنان است. این مسجد دارای چهار در بزرگ ورودی از شمال، جنوب شرق و شمالغربی است.درِ شمالغربی به دالان درازی باز میشود که در انتهای آن تکیه پهنه است.
درهای شمال، جنوب و شرق دارای هشتی دالان و دهلیز هستند. بالای درهای شمالی و شرقی تزئینات مقرنس کاری گچی زیبا با دو گوشوارة دو طبقه در طرفین با پشت بغل های کاشی کاری شده وجود دارد. در هشتی های شمالی، جنوبی و شرقی تاقهای آجری گنبددار با تاق‌نماهای متعدد با لچکی کاشی کاری شده مشاهده می‌شوند .
مسجد جامع سمنان: این مسجد را می‌توان در زمره کهن ترین و قدیمی ترین آثار اسلامی شهر سمنان به شمار آورد . گمانه زنی ها و حفاری های اخیر نشان دادند که این مسجد در قرن اول هجری روی خرابه های یک آتشکده بنا شده است . ولی در طول زمان , تعمیراتی در آن داده شده است . در حال حاضر در بنای کنونی مسجد , آثاری از دوره مغول و تیموری دیده میشود .
مسجد جامع زاوغان سمنان: این مسجد در شمال محله زاوغان سمنان و در میان باغ های سرسبز واقع شده است . این مسجد که از بناهای قرن دوم هجری و مربوط به دوره تسلط علویان در این سرزمین است . به همت سید ضیاءالدین محمد فرزند و جانشین سید ضیاءالدین علی صالح پسر عبیدالله بن حسین اصغر بن امام زین العابدین (ع) بنا شده است.
مصالح ساختمانی که در این مسجد به کار رفته آجر , گچ ,سنگ و خشت خام است . مسجد جامع زاوغان شامل ایوانی بلند است که ارتفاع آن بیش از ده متر است و رو به مشرق قرار دارد .
بقعه حضرت یحیی بن موسی(ع): در گوشه جنوب غربی تکیة معروف پهنه و در انتهای بازار جنوبی سمنان بقعه ای با بارگاه رفیع و مجلل به نام حضرت یحیی (ع) وجود دارد . حضرت یحیی بن موسی(ع) فرزند حضرت موسی بن جعفر (ع) و یکی از مرشدان راه حقیقت بود . در سال 198 هجری قمری حضرت علی بن موسی الرضا(ع) برای ارشاد مردم این سامان برادر خویش حضرت یحیی بن موسی (ع) را در سمنان مامور این امر مهم فرمودند.
بقعه حضرت علی بن جعفر(ع): این بقعه در خیابان شهید رجایی واقع شده است . و مساحت این مجموعه در حدود 3500 متر مربع و محل دفن امام زاده جعفر(ع) فرزند امام صادق (ع) است. در قسمت جلو ایوان و پیش فضای آن , یک مهتابی بزرگ به طول بیست و دو متر و عرض ÷انزده متر واقع گردیده که با دوازده پله به حیاط کوچک کنار بقعه راه پیدا می کند . صحن ها , صفه , سالن, راهرو و مهتابی ,محل دفن اموات بوده و به صورت گورستان عمومی درآمده است.
بقاع سیدرضاوسیدعلی اکبر: در قریة لاسجرد و در راه قدیمی عبوری سمنان به تهران بنای امام زاده ای مشاهده می شود که به نام امام زاده سید رضا و سید علی اکبر از اولاد حضرت امام موسی کاظم (ع) مشهور می باشد. این امام زاده در نزدیکی کاروانسرای شاه عباسی در یک حیاط وسیع که دارای گورهای بسیار است واقع گردیده است .
نمای امام زاده شامل حرم و گنبد و دوایوان غربی و شمالی است. که متصل به بقعه و فاقد هرگونه تزئینات است. نمای خارجی بقعه که تقریبا به شکل مکعب مستطیل است با گچ سفید شده است.ودر سمت جنوبی آن راه پله های پشت بام امام زاده قرار دارد . در سمت شرقی بقعه نیز دری کوچک وجود دارد که حرم را از ضلع شرقی حیاط متصل می کند . حرم به صورت پنج اتاق تودرتو است.
بقعه سی سر: این زیارتگاه در جنوب میدان شهید بهشتی شهر سمنان و در کنار خیابان علاء الدوله واقع گردیده است . مردم سمنان درباره دفن شدگان بقعة سی سر داستانی شنیدنی می گویند . در زمان خلافت مامون یکی از سادات علوی مورد تعقیب عمال بنی عباس قرار گرفت و از ترس جان به سمنان گریخت.در سمنان نیز چون ماموران خلیفه را در تعقیب خود دید راه فرار خود را از بیراهه به طرف شمال سمنان ادامه داد و تصادفا به دهکدة درجزین رسید .
در یکی از باغ‌های خارج درجزین , عده ای به زراعت مشغول بودند. وی به آنان پناه برد و جریان تعقیب خود را از طرف عمال بنی عباس شرح داد. چون مردم درجزین شیعة اثنی عشری بودند , مقدم او را گرامی داشتند و برای نجات وی راهی یافتند. از آنجا که هر آن انتظار می رفت ماموران برای دستگیری او از راه برسند فورا او را بین خود جای داده و به لباس دهقانان در آوردند. پس از انجام این کار , عمال بنی عباس از راه رسیدند و به جستجو پرداختند .
دهقانان از وجود چنین شخصی اظهار بی اطلاعی کردند . بالاخره سربازان خلیفه همه آنان را که جمعا چهل نفر بودند به قتل رساندند و سر آنان را در آب رودخانه گل رودبار که از دهکدة درجزین عبور می کند انداختند . سی سر از چهل سر به آب انداخته شده در محله جنیدان به دست آمد و در بقعه سی سر دفن گردید . 9 سر در محله ناسار از آب گرفته شده و سر بعدی در جریان آب ناپدید شد.
بقعه پیغمبران: این بقعه در 18 کیلومتری شمال شرقی سمنان بر فراز کوهی بلند قرار دارد . در باره شجرنامه این بقعه اطلاع دقیقی در دست نمیباشد. اما طبق اعتقادات مردم سمنان و همچنین طبق مفاد کتیبه موجود , صاحبان بقعه از فرزندان نوح بن پیغمبر بوده اند که به نام ها ی سام النبی و لام النبی مشهورند. بارگاه پیغمران شامل حرم , گنبد , ایوان و صحن است . حرم محوطه چهار گوشه است. در وسط آن , زیر گنبد و روی قبر , صندوق مشبک چوبین قرار دارد. گنبد مخروطی بقعه یک لایه و فاقد پوشش است.
بقعه پیر علمدار:
در نزدیکی میدان امام خمینی(ره) سمنان مقبره ای وجود دارد که به پیر علمدار مشهور است . در مورد نسب و تاریخ زندگانی مدفون این آرامگاه اطلاع دقیقی در دست نمی باشد. عده ای معتقدند که درهنگام مسافرت حضرت امام رضا از مدینه به مرو , در سال 198 هجری قمری پیر علمدار نیز جزو ملتزمان رکاب ایشان بود و وقتی به سمنان رسیدند پیر علمدار فوت نموده و در محل کنونی دفن گردیده و عده ای نیز معتقدند که علمدار یکی از مجاهدین و سرداران ملی سمنان بوده و در حمله مغول به سمنان در راه دفاع از وطن به شهادت رسیده است.
قلعه پاچنار: در جنوب غربی میدان ابوذر و در محله اسفنجان سمنان آثار دو قلعه پر ابهت و قدیمی به چشم میخورد که به قلعه های پاچنار معروف هستند.
این قلعه ها به صورت دژهای دوران باستان ساخته شده بودند و از زمره قلعه‌های بسیار مهم نظامی و دفاعی شهرستان به شمار می‌رفتند. بعضی‌ها قدمت و تاریخ بنای این قلعه‌ها را به دوران طاهریان نسبت می‌دهند.میدان باستانی دلازیان(چشمه شیخ): این میدان در هشت کیلومتری جنوب شرقی شهر سمنان و در پانصد متری خم رودخانه گیناب واقع شده است در انتهای اراضی کشاورزی نمای هشت تپه نزدیک به هم دیده میشود هرچند جاگیری تپه ها در کنار هم شکل هندسی ویژه‌ای ندارد اما از هر سو که بدان‌ها بنگریم همواره هشت برجستگی از دور پیداست.
بلندی این تپه‌ها یکسان نیست. ولی تفاوت زیادی هم ندارند. فاصله بین دامنه های پست تپه جنوبی تا دامنه های پایین تپه شمالی بالغ بر230 متر و فاصله مشابه تپه شرقی تا تپه غربی معادل 300 متر است. وسعت دامنه های هر یک از تپه ها متفاوت است و تپه های کوچکتر نیز دامنه و کنار تپه های بلند جای دارند.
تپه تاریخی ناسار (نوحصار): این تپه در سه کیلومتری شرق شهر سمنان و در پنج کیلومتری جنوب راه شوسه آن واقع شده است. در مورد وجه تسمیه آن عقیده بر این است که نام ناسار در اصل نو حصار بوده و در اثر مرور زمان به ناسار تبدیل شده است.
آثار باقی مانده این شهر به صورت تل بزرگی در شمال شرقی ناسار فعلی مشاهده میشود. در حفاری‌هایی که سالیان قبل در این تپه به عمل آمد، اشیای فراوانی کشف شد. از قراین چنین بر می‌آید که بنای این شهر در حمله‌های اقوام مهاجم نابود شده و قریه ناسار کنونی در کنار خرابه‌های آن بنا شده و لذا به نوحصار یا حصار نو معروف شده‌است.
حمام پهنه و گرمابه حضرت: حمامِ پهنه یکی از آثار قدیمی و ارزشمند سمنان است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است . این حمام که در گوشة شمال غربیِ تکیة پهنة سمنان، بینِ مسجدِ جامع و مسجدِ امام خمینی ( ره ) و امامزاده یحیی قرار گرفته و در سال 856هجری قمری،در زمانِ سلطنتِ ابوالقاسم بابرخان، پادشاهِ تیموری و به دستورِ وزیرِ وی، خواجه غیاث الدین بهرام سمنانی ساخته شده است.
حمام ناسار: این حمام در بازار عمومی شهر سمنان و جنوب شرقی تکیه ناسار واقع شده است و قریب سه قرن قدمت دارد و یکی از بناهای دوره صفویه است. این بنا در سال 1118 هجری در زمان شاه عباس به همت حاجی‌الحرمین آقا ملکی ساخته شد.
بر بالای سر در کوچک حمام که به وسیله راهروی طویل و به سربینه متصل میشود سنگ نبشته ای به ابعاد 30 در 20 سانتی متر به رنگ سیاه وجود دارد که نام سازندگان آن را نوشته است.
حمام قلی: این حمام در خیابان امام خمینی سمنان پشت هتل کومش در کوچه معروف به ملاقزوینی واقع شده‌است. در این حمام کتیبه‌ای که حاکی از تاریخ بنای اولیه آن باشد وجود ندارد اما عده ای تاریخ بنای آن را با آب انبار مقابل بنا هم‌زمان می‌دانند و اگر چنین باشد می‌توان این حمام را در زمره یکی از آثار قرن دهم به‌شمار آورد.
حمام نخست: این حمام در ابتدای بازار عمومی سمنان و در کنار خیابان شهداء قرار دارد که نسبت به حمام‌های دیگر سمنان جدید است. این حمام دارای سه بخش سربینه، گرمخانه و خزانه و بیش از سه متر از کف خیابان مجاور پایین‌تر است. سر در اولیه حمام دارای کاشی کاری و کتیبه‌ای از کاشی قرمز است که تاریخ ساخت آن نوشته شده‌است.
کاروانسرای شاه عباسی سمنان: در خیابان استاد مطهری جنب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سمنان کاروانسرایی از دوره صفویه معروف به رباط شاه عباسی موجود است که به فرم چهار پلانی ساخته شده است حیاط کاروانسرا مستطیل شکل به طول 32.30 متر و عرض 26.5 متر است.دو ضلع شمالی و جنوبی رباط دارای دو ایوان هم اندازه و مشابه با قوس جناغی است و در طرفین هر ایوان شش ایوان کوچک با قوس های جناغی است که به اندازه نیم متر از سطح حیاط بلند تر است.
کاروانسرای شاه عباسی لاسگرد: در 36 کیلومتری سمنان و در قریه لاسگرد کاروانسرای آجری بسیار بزرگی از بناهای زمان شاه عباس اول صفوی قرار دارد. این کاروانسرا که در سمت جاده سمنان به تهران واقع شده دو ایوانی است و حیاطی وسیع دارد.طول حیاط از شمال به جنوب 36 متر و عرض آن از شرق به غرب 31.5 متر است که اطراف آن را 24 حجره احاطه نموده است که حجره ها با کمی اختلاف قرینه یکدیگرند. دو ایوان بزرگ در غرب و شرق رباط ساخته شده است که با درگاه کوتاه و چند پله به دالان های چهار گانه پشت مربوط می شود . سقف این ایوان تاق ضربی بزرگی است که تزئینات مربع شکل تودرتو دارد.
کاروانسرای شاه سلیمانی آهوان: این کاروانسرا که در روستای آهوان، در 42 کیلومتری شرق سمنان واقع شده‌است، در سالِ 1097 هجری قمری در زمانِ شاه سلیمان صفوی، برای استراحت زایرین امام هشتم که از سمنان و آهوان به مشهد مقدس، مشرف می‌شدند، ساخته شد. اما به غلط، کاروانسرای شاه عباسی نام گرفت.کاروانسرای شاه سلیمانی آهوان، دارای حیاط وسیع مستطیل شکل، به طول 40 متر و عرض 32 متر، و چهار ایوانی است. جمعاً در اطراف حیاط 24 اتاق احداث شده است که ابعاد آنها به ترتیب 3.35 و 2.90 متر است.
آتشگاه سمنان: در محله اسفنجان سمنان آتشگاهی وجود داشت که تا سالیان قبل آثار ستون های ساختمان آن باقی بود این ستون ها در میان حصارهای سر به فلک کشیده متعلق به دوره های قبل از اسلام واقع بود.اصولا آتشکده و آتشگاه مربوط به دوره های قبل از اسلام است و از این نظرمی توان پی به قدمت محله اسفنجان و آتشگاه سمنان برد.
در حال حاضر خرابه هایی کوچک از منطقه آتشگاه باقی مانده است. دیوارهای کوتاه با تلی خاک نمایانگر دوره احداث این بنا است. این منطقه و اطراف آن هم اکنون با ساختن خانه‌های جدید، مسکونی شده و آثار باقی مانده آتشگاه نیز به تدریج در حال نابودی است.
جاذبه‌های طبیعی
رودخانه گل رودبار: این رودخانه از ارتفاعات شمال شهمیرزاد سرچشمه می گیرد و در نزدیکی بند مهدی شهربا دریافت شعبه های ده صوفیان و شهمیرزاد حوزه ای وسیع را مشروب مشروب میکند. در شمال روستای درجزین شعبی دیگر به آن متصل میشود که پس از گذشتن از غرب سمنان در دشت فرو می‌رود. حواشی بالادست این رودخانه گردشگاه‌های بهاری و تابستانی مناسبی دارند.
چشمه‌های آب مراد، آب قولنج، آبگرم و آبسرد: مجموعه این چشمه های معدنی آبگرم در بخش مهدی شهر و در شمال غربی سمنان به فاصله 21 کیلومتری این شهر قرار دارد. اطراف این چشمه‌ها را ارتفاعات در بر گرفته است. آب چشمه ها از دسته آب‌های کلروره سولفاته کلسیک و گوگردی است و در درمان بیماری های صفراوی، کلیه، کبد، نقرس، روماتیسم و درد مفاصل مؤثر است.
چشمه معدنی تلخاب: این چشمه در غرب سمنان و در شش کیلومتری شمالغربی روستای لاسجرد واقع شده است. تلخاب شامل دو چشمه است که محدوده‌ای استخری شکل را به وجود آورده که طول آن بیست متر و عرض آن دوازده متر است.
آب این چشمه تلخ و سرد است و مردم در فصل تابستان برای درمان سردرد، چشم درد یرقان، کهیر و رفع گرمی بدن به آنجا می‌روند.
چشمه آب معدنی شورآب: آب این چشمه از یک رشته قنات است که در شمال غربی شهر سرخه قرار دارد. مردم در فصل تابستان با پیمودن مسیر پنج کیلومتری از شهر سرخه به محل مظهر قنات شورآب می‌روند و در آن استحمام می‌کنند.این آب دارای گوگرد فراوان است که برای درمان سردرد و درد چشم استفاده میشود و نمی‌توان مدت زیادی در آن ماند زیرا گازهای زیادی که متصاعد میشود، سرگیجه‌آور است.
چشمه معدنی نمک‌دره: چشمه نمک دره یکی دیگر از چشمه هایی است که در شش کیلومتری جنوب شهر سرخه و در کنار روستای بیابانک قرار دارد.
آب این چشمه از گنبدهای نمکی جاری است و مردم برای استفاده از آن در چاله‌هایی که اطراف آن را لایه های ضخیم نمک پوشانده است، استحمام می‌کنند. میزان غلظت نمک آن به حدی است که به هیچ عنوان نمی‌توان سر را به زیر آب فرو برد. مردم معتقدند که آب چشمه نمک‌دره برای درمان دردکمر و دردپا مفید است.
چشمه شیخ(چشمه سر): این چشمه در شمال شهمیرزاد از شهرستان سمنان و در مسیر جاده شهمیرزاد – چاشم واقع است.
مقدار آبدهی آن 60-50 لیتر آب در ثانیه است که به مصرف باغات اطراف می‌رسد هرساله آب و هوای معتدل و مطبوع شهمیرزاد انبوهی از مسافران را از نقاط مختلف استان سمنان مازندران و تهران به سوی خود جذب می کند.این مکان برای ساکنان شهرستان سمنان کاملا شناخته شده است و مورد استفاده وسیع گردشگاهی است.
چشمه روزبه: این چشمه در شمالی ترین نقطه شهرستان سمنان بین استان سمنان و مازندران قرار دارد. میزان آبدهی چشمه مذکور به طور متوسط بر اساس آمارهای موجود در حدود 700 لیتر در ثانیه است ودارای آبی شفاف و بدون آلودگی است.این آب پس از گذشتن از تنگه روزبه به صورت رودخانه جاری میشود و پس از گذشتن از منطقه خطیر کوه به استان مازندران میریزد.
چشمه هوا خور سر: این چشمه در مناطق کوهستانی و سردسیر شمال غربی سمنان قرار دارد و راه ارتباطی آن از طریق جاده سمنان – فیروزکوه است.این منطقه پوشیده از ارتفاعات است و آب و هوایی سرد دارد و بارندگی آن بیشتر به صورت برف است که از اواسط پاییز تا اوایل بهار منطقه را می‌‌پوشاند. در این منطقه، سه چشمه وجود دارد که دو چشمه درکف دره و دیگری در دامنه آن واقع شده است.آب این سه چشمه در مجموع در حدود 70-80 لیتر درثانیه است . بخشی وسیع از زمین‌های کف این دره پوشیده از چمن است . علاوه براین سه چشمه، چشمه های دیگری نیز وجود دارد که میزان آبدهی آن ها کمتر است .کمی پایین تراز این چشمه ها استخر خاکی به وسعت تقریبی 150 متر وجود دارد که آب هر سه چشمه از یک طرف داخل آن می ریزد و از طرف دیگر آن خارج میشود .
چشمه جوین: این چشمه در 60 کیلومتری شمال غربی سمنان در فاصله هفت کیلومتری شمال روستای جوین قرار دارد. مقدار آبدهی آن 50 لیتر در ثانیه است که نیمی از آن به مصرف کشت و زرع و باغ‌های روستای مذکور می رسد و نیم دیگر آن از دسترس خارج میشود.
آب این چشمه که شفاف، گوارا و شیرین است با عبور از دره ای که در کنار روستاست منظره ای بدیع و جالب را بوجود می آورد. در فصل بهار و تابستان عده زیادی از مردم مازندران، سمنان و تهران به این روستا می‌آیند تا ضمن گذراندن اوقات فراغت و اشتغال در امور زراعی و باغداری از مواهب طبیعی نیز بهره ببرند.
چشمه امامزاده محمدزید: این چشمه در 56 کیلومتری شمال غربی سمنان و در آبادی امام زاده شاه زاده محمد زید واقع شده و آب آن بیشتر در فصل های بهار و تابستان به مصرف کشاورزی می‌رسد
ساکنان شهرستان سمنان به ویژه شهر سرخه در فصل تابستان برای گذراندن اوقات فراغت و زیارت بقعه متبرکه امام زاده شاه زاده محمد زید برای چند روزی هم که شده چادرهایی را در اطراف چشمه برپا می‌کنند و از طبیعت زیبا و هوای مطبوع و معتدل آن بهره می‌برند.
چشمه امامزاده عبدالله: این چشمه در قسمت شمالی روستای امامزاده عبدالله در شمال غربی شهر سمنان به فاصله 61 کیلومتری آن قرار دارد . 54 کیلومتر از این جاده آسفالته و هفت کیلومتر آن خاکی است . تعداد شش چشمه در دره این روستا وجود دارد که مجموعا 60-70 لیتر در ثانیه آبدهی دارند.
این منطقه کوهستانی دارای آب و هوای سرد در زمستان و معتدل در تابستان است. آب چشمه ها پس از خروج در بستر رودخانه جاری می شود و کمتر مورد استفاده کشاورزی قرار می‌گیرد. از مهمترین قابلیت‌های جهانگردی این منطقه می‌توان منظره دل انگیز آب و هوای معتدل و مطبوع در فصل تابستان و فضاهای طبیعی و زیبای چشمه ها نام برد.
غار دربند: بزرگترین غار استان است که در 21 کیلومتری شمال سمنان و سه کیلومتری جنوب شهمیرزاد واقع شده و مشرف بر دره سرسبز و خرم دربند است . این غار در کمرکش کوه سنگی زیبایی به نام لهرد روبه مشرق قرار دارد و دره وسیع و سرسبز دربند در زیر آن گسترده شده است.
مدخل غار به عرض 75/2 متر و ارتفاع آن 35/1 متر است .وضع داخلی غار نسبتا ساده و بدون پیچ و خم است . فضای غار به صورت تالاری بیضی شکل است به طول 91 متر که عریض ترین قسمت آن 36 متر و بلندترین نقطه، سقف آن، 20 متر است .
منطقه حفاظت شده پرور: این منطقه در شمال شهرستان سمنان واقع شده و مساحتی برابر با 37 هزار هکتار دارد . حیوانات عمده آن عبارتند از : کبک، کبک دری، تیهو ، باقرقره، یوزپلنگ، گرگ، شغال، کل بز، پلنگ، خرس، خوک، مرال و سمور. فصل شکار در این منطقه بین ماه‌های مهر تا اواخر دی است.
اماکن زیارتی و مذهبی
محراب مسجد روستای جوین: در روستای جوین (52 کیلومتری شمال غربی سمنان) در ضلع غربی داخل مسجد، محرابی کوچک وجود دارد که دارای قدمت بسیار است. البته سابقه محراب از خود مسجد فعلی بیشتر است. زیرا ساختمان قدیم مسجد را خراب کردند و مسجدی جدید به جای آن ساختند اما محراب مذکور دست نخورده و تقریبا سالم باقی ماند. اخیرا پایین دیوارهای طرفین محراب را تعمیر کرده اند و در نتیجه بخشی از پوشش معماری محراب خراب شده است. [آشنایی با مساجد]
مسجد امام خمینی(ره): این مسجد (سلطانی سابق) در مرکز شهر سمنان واقع شده و یکی از مهمترین و زیباترین بناهای تاریخی و مهم سمنان است. این مسجد دارای چهار در بزرگ ورودی از شمال، جنوب شرق و شمالغربی است.درِ شمالغربی به دالان درازی باز میشود که در انتهای آن تکیه پهنه است.
درهای شمال، جنوب و شرق دارای هشتی دالان و دهلیز هستند. بالای درهای شمالی و شرقی تزئینات مقرنس کاری گچی زیبا با دو گوشوارة دو طبقه در طرفین با پشت بغل های کاشی کاری شده وجود دارد. در هشتی های شمالی، جنوبی و شرقی تاقهای آجری گنبددار با تاق‌نماهای متعدد با لچکی کاشی کاری شده مشاهده می‌شوند .
مسجد جامع سمنان: این مسجد را می‌توان در زمره کهن ترین و قدیمی ترین آثار اسلامی شهر سمنان به شمار آورد . گمانه زنی ها و حفاری های اخیر نشان دادند که این مسجد در قرن اول هجری روی خرابه های یک آتشکده بنا شده است . ولی در طول زمان , تعمیراتی در آن داده شده است . در حال حاضر در بنای کنونی مسجد , آثاری از دوره مغول و تیموری دیده میشود .
مسجد جامع زاوغان سمنان: این مسجد در شمال محله زاوغان سمنان و در میان باغ های سرسبز واقع شده است . این مسجد که از بناهای قرن دوم هجری و مربوط به دوره تسلط علویان در این سرزمین است . به همت سید ضیاءالدین محمد فرزند و جانشین سید ضیاءالدین علی صالح پسر عبیدالله بن حسین اصغر بن امام زین العابدین (ع) بنا شده است.
مصالح ساختمانی که در این مسجد به کار رفته آجر , گچ ,سنگ و خشت خام است . مسجد جامع زاوغان شامل ایوانی بلند است که ارتفاع آن بیش از ده متر است و رو به مشرق قرار دارد .
بقعه حضرت یحیی بن موسی(ع): در گوشه جنوب غربی تکیة معروف پهنه و در انتهای بازار جنوبی سمنان بقعه ای با بارگاه رفیع و مجلل به نام حضرت یحیی (ع) وجود دارد . حضرت یحیی بن موسی(ع) فرزند حضرت موسی بن جعفر (ع) و یکی از مرشدان راه حقیقت بود . در سال 198 هجری قمری حضرت علی بن موسی الرضا(ع) برای ارشاد مردم این سامان برادر خویش حضرت یحیی بن موسی (ع) را در سمنان مامور این امر مهم فرمودند.
بقعه حضرت علی بن جعفر(ع): این بقعه در خیابان شهید رجایی واقع شده است . و مساحت این مجموعه در حدود 3500 متر مربع و محل دفن امام زاده جعفر(ع) فرزند امام صادق (ع) است. در قسمت جلو ایوان و پیش فضای آن , یک مهتابی بزرگ به طول بیست و دو متر و عرض ÷انزده متر واقع گردیده که با دوازده پله به حیاط کوچک کنار بقعه راه پیدا می کند . صحن ها , صفه , سالن, راهرو و مهتابی ,محل دفن اموات بوده و به صورت گورستان عمومی درآمده است.
بقاع سیدرضاوسیدعلی اکبر: در قریة لاسجرد و در راه قدیمی عبوری سمنان به تهران بنای امام زاده ای مشاهده می شود که به نام امام زاده سید رضا و سید علی اکبر از اولاد حضرت امام موسی کاظم (ع) مشهور می باشد. این امام زاده در نزدیکی کاروانسرای شاه عباسی در یک حیاط وسیع که دارای گورهای بسیار است واقع گردیده است .
نمای امام زاده شامل حرم و گنبد و دوایوان غربی و شمالی است. که متصل به بقعه و فاقد هرگونه تزئینات است. نمای خارجی بقعه که تقریبا به شکل مکعب مستطیل است با گچ سفید شده است.ودر سمت جنوبی آن راه پله های پشت بام امام زاده قرار دارد . در سمت شرقی بقعه نیز دری کوچک وجود دارد که حرم را از ضلع شرقی حیاط متصل می کند . حرم به صورت پنج اتاق تودرتو است.
بقعه سی سر: این زیارتگاه در جنوب میدان شهید بهشتی شهر سمنان و در کنار خیابان علاء الدوله واقع گردیده است . مردم سمنان درباره دفن شدگان بقعة سی سر داستانی شنیدنی می گویند . در زمان خلافت مامون یکی از سادات علوی مورد تعقیب عمال بنی عباس قرار گرفت و از ترس جان به سمنان گریخت.در سمنان نیز چون ماموران خلیفه را در تعقیب خود دید راه فرار خود را از بیراهه به طرف شمال سمنان ادامه داد و تصادفا به دهکدة درجزین رسید .
در یکی از باغ‌های خارج درجزین , عده ای به زراعت مشغول بودند. وی به آنان پناه برد و جریان تعقیب خود را از طرف عمال بنی عباس شرح داد. چون مردم درجزین شیعة اثنی عشری بودند , مقدم او را گرامی داشتند و برای نجات وی راهی یافتند. از آنجا که هر آن انتظار می رفت ماموران برای دستگیری او از راه برسند فورا او را بین خود جای داده و به لباس دهقانان در آوردند. پس از انجام این کار , عمال بنی عباس از راه رسیدند و به جستجو پرداختند .
دهقانان از وجود چنین شخصی اظهار بی اطلاعی کردند . بالاخره سربازان خلیفه همه آنان را که جمعا چهل نفر بودند به قتل رساندند و سر آنان را در آب رودخانه گل رودبار که از دهکدة درجزین عبور می کند انداختند . سی سر از چهل سر به آب انداخته شده در محله جنیدان به دست آمد و در بقعه سی سر دفن گردید . 9 سر در محله ناسار از آب گرفته شده و سر بعدی در جریان آب ناپدید شد.
بقعه پیغمبران: این بقعه در 18 کیلومتری شمال شرقی سمنان بر فراز کوهی بلند قرار دارد . در باره شجرنامه این بقعه اطلاع دقیقی در دست نمیباشد. اما طبق اعتقادات مردم سمنان و همچنین طبق مفاد کتیبه موجود , صاحبان بقعه از فرزندان نوح بن پیغمبر بوده اند که به نام ها ی سام النبی و لام النبی مشهورند. بارگاه پیغمران شامل حرم , گنبد , ایوان و صحن است . حرم محوطه چهار گوشه است. در وسط آن , زیر گنبد و روی قبر , صندوق مشبک چوبین قرار دارد. گنبد مخروطی بقعه یک لایه و فاقد پوشش است.
بقعه پیر علمدار:
در نزدیکی میدان امام خمینی(ره) سمنان مقبره ای وجود دارد که به پیر علمدار مشهور است . در مورد نسب و تاریخ زندگانی مدفون این آرامگاه اطلاع دقیقی در دست نمی باشد. عده ای معتقدند که درهنگام مسافرت حضرت امام رضا از مدینه به مرو , در سال 198 هجری قمری پیر علمدار نیز جزو ملتزمان رکاب ایشان بود و وقتی به سمنان رسیدند پیر علمدار فوت نموده و در محل کنونی دفن گردیده و عده ای نیز معتقدند که علمدار یکی از مجاهدین و سرداران ملی سمنان بوده و در حمله مغول به سمنان در راه دفاع از وطن به شهادت رسیده است.
گردآوری و انتشار : پایگاه تخصصی گردشگری ایران
مطالب مرتبط:
معرفی شهر اردستانشهرستان اردستان در شمال شرقی استان اصفهان و در دل کویر مرکزی ایران می باشد این شهرستان درغرب با شهرستانهای نطنز، کاشان وآران بیدگل از شرق شهرستان نایین از جنوب با شهرستان اصفهان واز شمال با
معرفی شهر آران و بیدگل شهرستان آران و بیدگل با چهار شهر تابعه (آران و بیدگل، نوش آباد، ابوزیدآباد، سفیدشهر) شمالی ترین ناحیه استان بزرگ اصفهان و از قدیمی ترین سکونتگاههای بشری است که پیشینه و قدمت آن به
معرفی شهر شیراز نام شیراز، در کتیبه‌های هخامنشی تخت جمشید خوانده شده است. اشیاء و ظروف تاریخی و مسکوکاتی که هم‌‌اکنون در موزه متروپولیتن نیویورک موجود است، از مجد و عظمت شیراز در عهد سلوکی‌ها،
معرفی شهرستان علی آبادشهرستان علی آباد از شهرستانهای مرکزی استان گلستان است که از جانب غرب و شمال به شهرستان گرگان و از طرف جنوب به شهرستان شاهرود واقع در استان سمنان و از طرف شرق به شهرستان گنبد ارتباط دارد و مساحت آن
معرفی استان سمناناستان سمنان یکی از استان‌های کشور ایران است. مرکز آن شهر سمنان است. مساحت این استان برابر با ۹۷٬۴۹۱ کیلومتر مربع که ۵٫۹ درصد مساحت کل کشور را شامل میشود. این استان از نظر مساحت ششمین استان ایران
بازدید کننده عزیز, شما هنوز به عضویت سایت در نیامده اید.
پیشنهاد می کنم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید.
پیشنهاد می کنم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید.
