پارک ملی گلستان

 

پارک ملی گلستان به حدود 92 هزار هکتار مساحت در شرقی‌ترین نقطه استان گلستان قرار دارد.این پارک در ‪ ۳۰‬ کیلومتری شرق شهر گالیکش از توابع شهرستان مینودشت و در ‪ ۱۱۵‬کیلومتری غرب بجنورد به عنوان گلوگاه استان گلستان به شمار می‌رود.

پارک ملی گلستان در سال 1977 میلادی به عنوان ذخیره گاه زیست کره انتخاب شد و در شبکه ذخیره‌گاه‌های زیست کره جهان به دلیل شرایط و موقعیت خاص این گونه مناطق منحصر به فرد به شمار می‌آید. پارک ملی گلستان از قدیمی‌ترین پارک‌های ملی جهان به شمار می‌رود.

 

عبور جاده بین‌المللی تهران – مشهد از میان این پارک سبب شده تا زائران امام هشتم و مسافران نوروزی ساعاتی هر چند کوتاه از استراحتگاه این پارک استفاده کنند.پارک ملی گلستان به عنوان نخستین و قدیمی‌ترین پارک ملی کشور تا قبل از سال ‪ ۱۳۳۶‬از شکارگاه‌های شناخته شده و پر آوازه کشور به شمار می‌رفت که به جنگل گلستان شهرت داشت.

 

این جا مکانی است که زیبایی شاخ‌های مارال بسان زیبایی شاخسارهای درختان پرشکوهی است که شاید در هیچ جای دنیا نتوان مثل آنها را دید. کوچکترین و ظریف‌ترین گوزن ایران، شوکای خجول و گریزپا در این پارک جایی برای خود دارد.

همای پارک ملی گلستان همانند همای تخت جمشید، سنگی نیست. پرواز می‌کند و بچه می‌زاید. اینها همه از طراوت پارک ملی گلستان با ما سخن می‌گوید.پارک ملی گلستان منطقه‌ای است که در آن یک هشتم گونه‌های گیاهی، یک سوم گونه‌های پرندگان و بیش از یک دوم پستانداران کشور را به تنهایی در خود جای داده است.

تنوع زیستی پارک ملی گلستان چنان است که آن را در چهارچوب یک کشور و یا در گستره‌ای با حداقل 5 درجه عرض جغرافیایی می‌توان تصور کرد. اما آنچه همه خوبان دارند، پارک گلستان به تنهایی دارد.

 

گونه‌های گیاهی این پارک شاخص‌های گونه‌‌های هیرکانی، ایرانی – تورانی،‌ مدیترانه‌ای، اروپا – سیبری و… را توأمان دارد.گونه‌های گیاهی پارک آن قدر وسیع است که شامل گونه‌های باستانی، اندمیک (گونه‌هایی که فقط در مرز جغرافیایی ایران وجود دارند)، اقتصادی، زینتی، دارویی، حفاظتی، در معرض تهدید و… می‌شود.

کل، بز، قوچ اوریال، خرس قهوه‌ای، پلنگ، گربه جنگلی، خوک وحشی، قشی از یک طرف و قرقی، عقاب طلایی، جغد، دارکوب و سینه‌سرخ از طرفی دیگر تنها تعدادی از شگفتی‌های این پارک به حساب می‌آیند.

پارک ملی گلستان از لحاظ منابع آبی هم بسیار غنی است و شامل رودخانه‌های دائمی،‌ نهرها و چشمه‌های فراوان می‌شود که چشم‌اندازهای متنوع پارک مدیون آنها هستند.پارک ملی گلستان از نظر طبقه‌بندی اقلیمی، دارای 3 اقلیم متفاوت خشک، نیمه‌خشک و نیمه‌مرطوب است، به همین دلیل این پارک پوشش گیاهی متنوع از استپی خشک تا جنگل‌های انبوه دارد.

در این پارک زیبا آبشارهای زیبایی وجود دارد که مسافران در کنار آبشارها و رودخانه‌های آن به استراحت می‌پردازند.